Według dzisiaj stosowanej nomenklatury alkoholik jest po prostu osobą uzależnioną od alkoholu. Mówi się, że uzależnienie jest chorobą „demokratyczną”, co oznacza, że nie ogranicza się do wybranej grupy, ale dotyka bardzo różnych osób, przedstawicieli różnych płci, zawodów, warstw społecznych i światopoglądów. Na przykład sporo alkoholików jest wśród robotników budowlanych, ale także wśród kierowców, lekarzy czy sióstr zakonnych. Alkoholikiem może być człowiek, który już bardzo wiele stracił w życiu i na przykład jest bezrobotny i bezdomny, ale wielu alkoholików to osoby nie odróżniające się od ogółu społeczeństwa – ludzie, którzy pracują, elegancko się ubierają, posiadają rodziny.
Niestety społeczny obraz alkoholika bardzo zniekształca i przerysowuje to zjawisko; wielu ludziom utrudniając rozpoznanie u siebie problemu z alkoholem. Cechy i zjawiska utożsamiane w powszechnej świadomości społecznej z alkoholizmem to najczęściej: picie ciągami alkoholowymi (wiele dni z rzędu), życie na marginesie społeczeństwa, smród, bieda, bezdomność, niskie morale, itd. Jest to obraz człowieka bardzo wyniszczonego uzależnieniem, w tak zwanej chronicznej fazie choroby. Warto jednak pamiętać, że w grupie ludzi uzależnionych tak zdegradowanych osób jest bardzo niewiele.